Pierwsze polskie złoto olimpijskie - Muzeum Historii Polski w Warszawie SKIP_TO
Wizyta w muzeum Przejdź do sklepu

Pierwsze polskie złoto olimpijskie

czas czytania:
Halina Konopacka podczas igrzysk olimpijskich w Amsterdamie w 1928 roku
31 lipca 1928 roku Polska zdobyła pierwszy złoty medal olimpijski. Trofeum to, zdobyte na letnich Igrzyskach Olimpijskich w Amsterdamie przypadło Halinie Konopackiej.

Jednak jej największym sukcesem był rekord świata w rzucie dyskiem na Igrzyskach Olimpijskich w Amsterdamie (31 lipca 1928 r., została wówczas również uznana za miss igrzysk olimpijskich), dzięki któremu zdobyła pierwszy w historii złoty medal olimpijski dla Polski. Były to igrzyska, podczas których po raz pierwszy do udziału w konkurencjach lekkoatletycznych dopuszczono kobiety. Decyzja o wprowadzeniu lekkoatletycznych dyscyplin kobiecych spotkała się z ostrą krytyką nie tylko środowisk sportowych, ale również m.in. ze strony Watykanu. Przejmujące wyznanie Konopackiej po wygraniu igrzysk, które w pełni oddawało tamtą atmosferę opublikowało czasopismo „Stadjon” 14 sierpnia 1928 roku:
Halina Konopacka powiększ
Halina Konopacka
Przed meczem z Włochami w 1929 r. reprezentację polskich lekkoatletek prowadzi pierwsza polska złota medalistka olimpijska, dyskobolka Halina Konopacka. Kalendarz 2012 przygotowany przez Muzeum Historii Polski powiększ
Przed meczem z Włochami w 1929 r. reprezentację polskich lekkoatletek prowadzi pierwsza polska złota medalistka olimpijska, dyskobolka Halina Konopacka. Kalendarz 2012 przygotowany przez Muzeum Historii Polski.
Zdjęcie ze zbiorów Muzeum Sportu i Turystyki w Warszawie.

Sukces Konopackiej wzbudził w kraju prawdziwą euforię. Prezydent Ignacy Mościcki natychmiast posłał do Amsterdamu depeszę gratulacyjną. Rozpoczęła się moda na kobiecy sport. Tylko w Warszawie powstało w tym czasie co najmniej pięć kobiecych klubów sportowych.

Nasza mistrzyni olimpijska, nazwana żartobliwie przez komentatorów „Czerbieta” (zbitek słów: „czerwona kobieta” od czerwonego beretu, w którym zawsze występowała), stała się uosobieniem sukcesu. Za całokształt sukcesów sportowych otrzymała Wielką Honorową Nagrodę Sportową Państwowego Urzędu Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego oraz dwukrotnie wygrała plebiscyt czytelników „Przeglądu Sportowego” (1927, 1928). Po zakończeniu kariery lekkoatletycznej grała w tenisa.  W latach 30. włączyła się również do działalności na rzecz sportu kobiet w organizacjach międzynarodowych i krajowych, m.in. kierowała czasopismem sportowym „Start”. Aktywnie działała w Polskim Ruchu Olimpijskim i Związku Polskich Związków Sportowych. Uczestniczyła jako gość honorowy w zimowych i letnich Igrzyskach Olimpijskich w Garmisch - Partenkirchen i Berlinie i powołana była w skład Komitetu Przyjęcia Kongresu podczas 34. Sesji MKOl w Warszawie w czerwcu 1937 roku.
1/4

PowiązaneMateriały