Wystawa stała
(w budowie)
Będzie liczyć 7300 m kw. i znajdzie się na niej ok. 3600 muzealiów (w tym ponad 2100 obiektów należących do MHP) oraz ok. 400 kopii lub replik obiektów historycznych. Historia opowiadana będzie za pomocą zróżnicowanych środków: eksponatów, multimediów, scenografii oraz instalacji artystycznych.
Narracyjna wystawa stała
Przedstawi ponadtysiącletnie dzieje państwa i narodu polskiego przy pomocy oryginalnych zabytków oraz scenografii i multimediów. Centralne miejsce zajmie w tej opowieści historia wolności, w tym wielowiekowa historia polskiego parlamentaryzmu, tradycje konstytucyjne, tradycje republikańskie, dzieje walki o zachowanie i odzyskanie niepodległości oraz zmagania z totalitaryzmami.
Prace nad scenariuszem prowadził zespół historyków MHP wspomagany przez wybitnych badaczy z czołowych krajowych ośrodków akademickich. Projekt ekspozycji przygotowało konsorcjum pracowni WWAA oraz Platige Image, zwycięzca międzynarodowego konkursu przeprowadzonego przez Muzeum. Liderami tego zespołu byli Natalia Paszkowska i Boris Kudlička.
Intensywne prace nad przygotowaniem projektu plastyczno-przestrzennego wystawy trwały od listopada 2016 roku. Ostateczny scenariusz wystawy oraz koncepcję scenograficzną jej najważniejszych punktów opracowano w 2017 roku.
Prace nad scenariuszem prowadził zespół historyków MHP wspomagany przez wybitnych badaczy z czołowych krajowych ośrodków akademickich. Projekt ekspozycji przygotowało konsorcjum pracowni WWAA oraz Platige Image, zwycięzca międzynarodowego konkursu przeprowadzonego przez Muzeum. Liderami tego zespołu byli Natalia Paszkowska i Boris Kudlička.
Intensywne prace nad przygotowaniem projektu plastyczno-przestrzennego wystawy trwały od listopada 2016 roku. Ostateczny scenariusz wystawy oraz koncepcję scenograficzną jej najważniejszych punktów opracowano w 2017 roku.
Ścieżka zwiedzania
Zwiedzający wystawę będą mogli się zapoznać z wartką, pełną dramaturgii i wielowątkową opowieścią, która zostanie ukazana w postaci eksponatów, pochodzących z kolekcji Muzeum (i wypożyczonych od innych instytucji), a także oryginalnej scenografii i instalacjom multimedialnym. Wszystko po to, by stworzyć atrakcyjną przestrzeń doświadczania historii.
Ścieżka zwiedzania będzie prowadzić przez sześć galerii, w których opowiemy historię kolejnych epok: Polska Piastów i Jagiellonów (od początków państwa do 1573 roku), Dawna Rzeczpospolita (1573–1795), Pod zaborami (1796–1914), Niepodległa (1914–1939), Polska Walcząca (1939–1945), Polacy wobec komunizmu (1945–1990).
Narracja wystawy będzie koncentrować się na trzech wątkach. Są to: wolność, tożsamość i przemiany cywilizacyjne. Każdy z nich uważamy za niezbędny dla zrozumienia polskiego doświadczenia historycznego.
Ścieżka zwiedzania będzie prowadzić przez sześć galerii, w których opowiemy historię kolejnych epok: Polska Piastów i Jagiellonów (od początków państwa do 1573 roku), Dawna Rzeczpospolita (1573–1795), Pod zaborami (1796–1914), Niepodległa (1914–1939), Polska Walcząca (1939–1945), Polacy wobec komunizmu (1945–1990).
Narracja wystawy będzie koncentrować się na trzech wątkach. Są to: wolność, tożsamość i przemiany cywilizacyjne. Każdy z nich uważamy za niezbędny dla zrozumienia polskiego doświadczenia historycznego.
Wolność rozumiana jako niepodległość, przestrzeń działalności politycznej i obywatelskiej, a także jako wolność osobista to szczególnie ważny wątek polskiej historii. Szerokie potraktowanie tematu wolności pozwoli przedstawić zarówno wyjątkowość ustroju dawnej Rzeczypospolitej, jak i historię polskich walk o niepodległość w XIX i XX wieku.
Wątek tożsamościowy naświetli drogę kształtowania się polskiego państwa. Pomoże opowiedzieć o fenomenie wielonarodowej i wieloreligijnej Rzeczypospolitej, pokaże proces tworzenia się nowoczesnej identyfikacji narodowej w okresie zaborów oraz dramatyczne wyzwania dla tożsamości, jakimi były okupacja niemiecka, zmiany granic i struktury społecznej oraz komunizm.
Opowieść o przemianach cywilizacyjnych uzmysłowi zwiedzającym, jak wyglądało życie codzienne w minionych epokach. Pozwoli ukazać w jaki sposób zmiany w dziedzinie techniki wpływały na gospodarkę i społeczeństwo. Narracja tego wątku skoncentruje się przede wszystkim na czasach wielkich przełomów społeczno-gospodarczych, gdy cywilizacja europejska przechodziła głębokie przekształcenia. A ziemie polskie i Polacy – razem z nią.
Trzy główne wątki będą składać się na wielobarwną podróż przez polską historię. W jej trakcie twórcy wystawy chcą zwrócić uwagę zwiedzających przede wszystkim na kilkanaście miejsc szczególnych (tzw. dominanty). To właśnie tam przedstawione będą najważniejsze wydarzenia i zjawiska z historii Polski. Wśród nich znajdą się m.in. dwór Jagiellonów, panorama pola elekcyjnego, miasto z okresu rewolucji przemysłowej, bitwa warszawska 1920 roku, konspiracyjny lokal z czasu II wojny światowej czy Stocznia Gdańska z okresu strajku w sierpniu 1980 roku.
Wątek tożsamościowy naświetli drogę kształtowania się polskiego państwa. Pomoże opowiedzieć o fenomenie wielonarodowej i wieloreligijnej Rzeczypospolitej, pokaże proces tworzenia się nowoczesnej identyfikacji narodowej w okresie zaborów oraz dramatyczne wyzwania dla tożsamości, jakimi były okupacja niemiecka, zmiany granic i struktury społecznej oraz komunizm.
Opowieść o przemianach cywilizacyjnych uzmysłowi zwiedzającym, jak wyglądało życie codzienne w minionych epokach. Pozwoli ukazać w jaki sposób zmiany w dziedzinie techniki wpływały na gospodarkę i społeczeństwo. Narracja tego wątku skoncentruje się przede wszystkim na czasach wielkich przełomów społeczno-gospodarczych, gdy cywilizacja europejska przechodziła głębokie przekształcenia. A ziemie polskie i Polacy – razem z nią.
Trzy główne wątki będą składać się na wielobarwną podróż przez polską historię. W jej trakcie twórcy wystawy chcą zwrócić uwagę zwiedzających przede wszystkim na kilkanaście miejsc szczególnych (tzw. dominanty). To właśnie tam przedstawione będą najważniejsze wydarzenia i zjawiska z historii Polski. Wśród nich znajdą się m.in. dwór Jagiellonów, panorama pola elekcyjnego, miasto z okresu rewolucji przemysłowej, bitwa warszawska 1920 roku, konspiracyjny lokal z czasu II wojny światowej czy Stocznia Gdańska z okresu strajku w sierpniu 1980 roku.
Galeria
ZOBACZ, JAK POSTĘPUJĄ PRACE
Otwarcie wystawy stałej Muzeum Historii Polski
już w 2026 roku
Trochę historii – początki wystawy stałej MHP
Międzynarodowy konkurs na koncepcję plastyczno-przestrzenną ekspozycji stałej Muzeum Historii Polski został ogłoszony 11 maja 2011 roku. Przedsięwzięciu patronował ówczesny minister kultury i dziedzictwa narodowego Bogdan Zdrojewski. Konkurs adresowany był do zespołów plastyków-wystawienników, miał charakter otwarty i był skierowany także do podmiotów zagranicznych.
Punktem wyjścia dla uczestników konkursu były założenia programowe przygotowane przez zespół ekspertów pod kierunkiem prof. Igora Kąkolewskiego. W jego skład weszli m.in. prof. Zbigniew Dalewski, prof. Antoni Dudek, prof. Michał Kopczyński, prof. Jolanta Sikorska-Kulesza, prof. Włodzimierz Mędrzecki, dr Jacek Młynarczyk.
Do konkursu zgłosiły się pracownie z Polski, Belgii i Hiszpanii. Na potrzeby konkursu uczestnicy poproszeni zostali o opracowanie wybranych elementów wystawy stałej m.in. układu funkcjonalno-przestrzennego całości ekspozycji, koncepcji przestrzeni „Wolne elekcje” w galerii Dawna Rzeczpospolita oraz koncepcji przestrzeni edukacyjnej (rozwiązania merytoryczno-plastyczne) dla dzieci w wieku od 4 do 9 lat. Ostatecznie dopuszczonych do konkursu zostało pięć pracowni należących do polskiej i europejskiej czołówki.
Wyniki konkursu ogłoszono 6 grudnia 2011 roku. Sąd konkursowy obradował w składzie: prof. Andrzej Rottermund (dyrektor Muzeum Zamku Królewskiego w Warszawie, przewodniczący sądu konkursowego), prof. Jolanta Choińska-Mika (historyk z Uniwersytetu Warszawskiego), prof. Juliusz Chrościcki (historyk sztuki z Uniwersytetu Warszawskiego), Maciej Czeredys (architekt, sędzia referent), prof. Jack Lohman (dyrektor Museum of London), dr hab. Piotr Majewski (dyrektor Narodowego Instytutu Muzealnictwa i Ochrony Zbiorów, reprezentant MKiDN), Allan Starski (scenograf), prof. Wojciech Tygielski (historyk z Uniwersytetu Warszawskiego) oraz prof. Jerzy Zdrada (historyk z Uniwersytetu Jagiellońskiego).
Przyznano trzy nagrody. Zwycięzcą konkursu i laureatem I miejsca został projekt wspólnie przygotowany przez pracownie: WWAA Pracownia Projektowa Marcin Mostafa i Platige Image sp. z o.o. (Polska). II miejsce zdobyły pracownie: Studio Projektowe Piotr Govenlock i Bulanda, Mucha – Architekci sp. z o.o. (Polska). III miejsce zdobyła pracownia Tempora SA (Belgia).
Pokłosiem konkursu na koncepcję plastyczno-przestrzenną ekspozycji stałej MHP była wystawa nagrodzonych prac, którą można było obejrzeć w dniach 7–22 grudnia 2011 roku w warszawskim Domu Spotkań z Historią. Problemy z ustaleniem lokalizacji budynku Muzeum Historii Polski zahamowały jednak realizację zwycięskiego projektu. Do działania można było powrócić dopiero po pięciu latach.
Punktem wyjścia dla uczestników konkursu były założenia programowe przygotowane przez zespół ekspertów pod kierunkiem prof. Igora Kąkolewskiego. W jego skład weszli m.in. prof. Zbigniew Dalewski, prof. Antoni Dudek, prof. Michał Kopczyński, prof. Jolanta Sikorska-Kulesza, prof. Włodzimierz Mędrzecki, dr Jacek Młynarczyk.
Do konkursu zgłosiły się pracownie z Polski, Belgii i Hiszpanii. Na potrzeby konkursu uczestnicy poproszeni zostali o opracowanie wybranych elementów wystawy stałej m.in. układu funkcjonalno-przestrzennego całości ekspozycji, koncepcji przestrzeni „Wolne elekcje” w galerii Dawna Rzeczpospolita oraz koncepcji przestrzeni edukacyjnej (rozwiązania merytoryczno-plastyczne) dla dzieci w wieku od 4 do 9 lat. Ostatecznie dopuszczonych do konkursu zostało pięć pracowni należących do polskiej i europejskiej czołówki.
Wyniki konkursu ogłoszono 6 grudnia 2011 roku. Sąd konkursowy obradował w składzie: prof. Andrzej Rottermund (dyrektor Muzeum Zamku Królewskiego w Warszawie, przewodniczący sądu konkursowego), prof. Jolanta Choińska-Mika (historyk z Uniwersytetu Warszawskiego), prof. Juliusz Chrościcki (historyk sztuki z Uniwersytetu Warszawskiego), Maciej Czeredys (architekt, sędzia referent), prof. Jack Lohman (dyrektor Museum of London), dr hab. Piotr Majewski (dyrektor Narodowego Instytutu Muzealnictwa i Ochrony Zbiorów, reprezentant MKiDN), Allan Starski (scenograf), prof. Wojciech Tygielski (historyk z Uniwersytetu Warszawskiego) oraz prof. Jerzy Zdrada (historyk z Uniwersytetu Jagiellońskiego).
Przyznano trzy nagrody. Zwycięzcą konkursu i laureatem I miejsca został projekt wspólnie przygotowany przez pracownie: WWAA Pracownia Projektowa Marcin Mostafa i Platige Image sp. z o.o. (Polska). II miejsce zdobyły pracownie: Studio Projektowe Piotr Govenlock i Bulanda, Mucha – Architekci sp. z o.o. (Polska). III miejsce zdobyła pracownia Tempora SA (Belgia).
Pokłosiem konkursu na koncepcję plastyczno-przestrzenną ekspozycji stałej MHP była wystawa nagrodzonych prac, którą można było obejrzeć w dniach 7–22 grudnia 2011 roku w warszawskim Domu Spotkań z Historią. Problemy z ustaleniem lokalizacji budynku Muzeum Historii Polski zahamowały jednak realizację zwycięskiego projektu. Do działania można było powrócić dopiero po pięciu latach.
