Rada Muzeum

Dr hab. Jolanta Maria Choińska-Mika
Historyk, profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Warszawskiego, wykładowca na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego. Zajmuje się historią staropolskiego parlamentaryzmu, dziejami kultury politycznej i komunikacją społeczną w epoce nowożytnej. Autorka podręczników licealnych, prac popularnonaukowych oraz licznych prac monograficznych, m.in. Sejmiki mazowieckie za Wazów (1998); Obywatele u władzy – narodziny, rozwój i upadek szlacheckiej republiki (2013); Parlamentaryzm koronny za Jagiellonów (2015); Wartości republikańskie w praktyce. Partycypacja obywatelska w czasach kryzysu (1648–1668) (2017). Współpracowała m.in. z MEN w pracach nad podstawą programową z historii oraz wiedzy o społeczeństwie oraz MNiSW. Jest związana z PTH oraz International Commission for the History of Representative and Parliamentary Institutions. W latach 2016–2020 wchodziła w skład Steering Committee European Teaching and Learning Forum. Była członkiem Steering Committee UNICA.

Dr hab. Dorota Folga-Januszewska
Historyk sztuki, muzeolog, krytyk. Profesor ASP w Warszawie, kierownik Zakładu Teorii i Eksperymentu Wydziału Grafiki ASP w Warszawie, wicedyrektor Muzeum Pałacu Jana III w Wilanowie. Autorka programu studiów muzeologicznych na UKSW w Warszawie. Pracowała w Muzeum Narodowym w Warszawie (kurator Gabinetu Grafiki i Rysunków Współczesnych, wicedyrektor ds. Naukowych i Edukacji, dyrektor). Członek m.in. Międzynarodowej Rady Muzeów ICOM, prezydent ICOM-Polska (2002–2008 i 2012–2018), prezydent MOCO ICOM 2014–2016, członek SAREC ICOM. Ekspert Rady Europy ds. muzeów, ekspert UNESCO High Level Forum on Museums oraz ekspert w programach MNiSW, członek m.in. Zespołu NPRH, Komitetu Nauk o Kulturze PAN. Związana m.in. z Centro di Studi Andrea Palladio w Vicenzy, Kunsthistorisches Museum w Wiedniu, Musee Picasso w Paryżu, Indira Gandhi National Center For Arts w New Delhi. Autorka ponad 300 publikacji z zakresu muzeologii, teorii i sztuki XVII–XX w., kuratorka kilkudziesięciu wystaw realizowanych na całym świecie.

Prof. dr hab. Andrzej Friszke
Historyk, badacz dziejów najnowszych. Profesor w Instytucie Studiów Politycznych PAN, kierownik Zakładu Najnowszej Historii Politycznej tamże. Autor prac dotyczących różnych aspektów historii PRL, zwłaszcza dziejów opozycji oraz emigracji politycznej. Napisał m.in. Życie polityczne Emigracji (1999), Anatomia buntu. Kuroń, Modzelewski i komandosi (2010), Rewolucja Solidarności 1980–1981 (2014), Czekanie na rewolucję. Komuniści w II Rzeczypospolitej 1921–1926 (2023). Od 1998 roku wykładowca historii Polski XX wieku w Collegium Civitas. 1999–2006 członek Kolegium Instytutu Pamięci Narodowej, w latach 2011–2016 Rady IPN. Członek Rady Ośrodka „Karta” i Kolegium Europejskiego Centrum Solidarności. Od 2000 roku przewodniczący Stowarzyszenia Archiwum Solidarności. Od 2018 przewodniczący Jury nagrody im. Kazimierza Moczarskiego.
 
Prof. Robert Frost
Historyk brytyjski, absolwent Uniwersytetu w St. Andrews, Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz School of Slavonic and East European Studies Uniwersytetu Londyńskiego, gdzie obronił doktorat pod kierunkiem prof. Normana Daviesa. Jest profesorem na Uniwersytecie w Aberdeen. Autor wielu książek na temat historii Europy Środkowej i Północnej m.in.: After the Deluge. Poland Lithuania and the Second Northern War, 1655–1660 (1993); The Northern Wars. War, State and Society in Northeastern Europe, 1558–1721 (2000) czy The Oxford History of Poland-Lithuania, t. 1: The Making of the Polish-Lithuanian Union, 1385–1569 (2015), za którą otrzymał nagrodę „Pro Historia Polonorum 2017”. Jest jednym z najlepszych znawców historii Rzeczypospolitej Obojga Narodów oraz członkiem korespondentem Polskiego Towarzystwa Historycznego i członkiem Akademii Brytyjskiej.

Dr hab. Aleksander Hall
Polityk i historyk, nauczyciel akademicki. Działacz opozycji demokratycznej w PRL, uczestnik Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela, współzałożyciel Ruchu Młodej Polski, minister w rządzie Tadeusza Mazowieckiego, poseł na Sejm I i III kadencji. Od 1996 r. uczył historii w gdańskim Liceum Autonomicznym. Od 2002 r. jest pracownikiem naukowym Wyższej Szkoły Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie, w której objął stanowisko profesora. Napisał m.in. Dziedzictwo narodowej demokracji (1984), Historia francuskiej prawicy 1981–2007 (2009), Osobista historia III Rzeczypospolitej (2011). W latach 2011–2015 był członkiem Kapituły Orderu Orła Białego. Wszedł w skład Komitetu Wspierania Muzeum Historii Żydów Polskich Polin w Warszawie.

Dr Łukasz Kamiński
Historyk specjalizujący się w najnowszej historii Polski, doktor nauk humanistycznych. W latach 2009–2011 dyrektor Biura Edukacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej, w latach 2011–2016 prezes Instytutu Pamięci Narodowej, w latach 2017–2022 prezes Platformy Europejskiej Pamięci i Sumienia, organizacji zajmującej się upowszechnianiem wiedzy o totalitaryzmach. Od 2022 dyrektor Zakładu Narodowego im. Ossolińskich we Wrocławiu. Autor m.in. Strajki robotnicze w Polsce w latach 1945–1948 (1999), Polacy wobec nowej rzeczywistości 1944–1948. Formy pozainstytucjonalnego, żywiołowego oporu społecznego (2004), współautor Od niepodległości do niepodległości. Historia Polski 1918–1989 (2010).

Dr hab. Katarzyna Mieczkowska
Politolog, kulturoznawca, muzealnik. Od 2015 r. pełni funkcję dyrektora Muzeum Narodowego w Lublinie. Od 2021 r. pełniła funkcję wiceprzewodniczącej Rady Narodowego Instytutu Polskiego Dziedzictwa Kulturowego za Granicą „Polonica”. Naukowo związana z Uniwersytetem Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Jako ekspert wielokrotnie oceniała wnioski aplikacyjne dotyczące programów Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Za zasługi na rzecz pracy w kulturze została wyróżniona złotą odznaką „Za opiekę nad zabytkami” przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz w wymiarze lokalnym Medalem Prezydenta Miasta Lublin, a także medalem UMCS za zasługi na rzecz Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej. Autorka licznych publikacji naukowych w dziedzinie nauk o komunikacji społecznej i mediach oraz nauk o polityce i administracji (między innymi w czasopismach naukowych: „Muzealnictwo”, „Biografistyka Pedagogiczna”, „Studia i Materiały).

Prof. dr hab. Krzysztof Jan Mikulski
Historyk, dyrektor Instytutu Historii i Archiwistyki Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, kierownik Katedry Historii Nowożytnej i Krajów Niemieckich tamże. Specjalizuje się w dziejach miast i mieszczaństwa, demografii historycznej, historii gospodarczej i społecznej oraz prozopografii i genealogii szlachty polskiej okresu średniowiecza i czasów nowożytnych. Prezes Polskiego Towarzystwa Historycznego, prezes Towarzystwa Miłośników Torunia. W latach 2009–2013 należał do Rady Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku. Obecnie członek Rady Muzeum Króla Jana III Sobieskiego w Wilanowie, przewodniczący Rady Muzeum Okręgowego w Toruniu, członek Komitetu Nauk Historycznych PAN. Autor wielu artykułów naukowych oraz książek, w tym m.in.: Przestrzeń i społeczeństwo Torunia od końca XIV do początku XVIII wieku (1999), Mikołaj Kopernik − środowisko społeczne, pochodzenie i młodość (2015).

Dr Michał Niezabitowski
Historyk Krakowa, muzealnik, zainteresowany problematyką wystawiennictwa historycznego i tworzenia narracji w przestrzeni ekspozycji, edukacji muzealnej, roli muzeów w budowaniu pamięci zbiorowej, zarządzania muzeum, historii muzealnictwa. Dyrektor Muzeum Historycznego m. Krakowa, prezes Stowarzyszenia Muzealników Polskich. Wykładowca na Uniwersytecie Jagiellońskim, Uniwersytecie Papieskim Jana Pawła II w Krakowie, Uniwersytecie Mikołaja Kopernika. Od 2019 r. pracownik naukowy Uniwersytetu Pedagogicznego im. KEN w Krakowie. Członek Komitetu Kopca Kościuszki, Towarzystwa Miłośników Historii i Zabytków Krakowa oraz rad naukowych wielu polskich muzeów. Od 2009 r. członek Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa, od 2013 r. członek prezydium. Członek Międzynarodowej Rady Muzeum (ICOM) oraz podkomitetu ds. muzeów miejskich (CAMOC).

Prof. Alvydas Nikžentaitis
Litewski historyk i profesor, dyrektor Instytutu Historii Litwy. Współzałożyciel oraz dyrektor Centrum Historii Prus i Litwy Zachodniej przy Uniwersytecie Kłajpedzkim. Specjalizuje się w tematyce pamięci historycznej oraz historii średniowiecza, w tym stosunków Wielkiego Księstwa Litewskiego z Zakonem Krzyżackim, historii Żmudzi, stosunków litewsko-niemieckich i historii społecznej Litwy średniowiecznej. Ostatnio bada zagadnienia kultury pamięci i polityki historycznej w regionie Europy Środkowo-Wschodniej. W 2000 r. w Polsce ukazała się jego książka Witold i Jagiełło. Polacy i Litwini we wzajemnym stereotypie. Postanowieniem Prezydenta RP z dnia 30 czerwca 2009 r. został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Zasługi RP.

Dr Paweł Pietrzyk
Archiwista, polski historyk, urzędnik państwowy, Naczelny Dyrektor Archiwów Państwowych. Doktor nauk humanistycznych, specjalizuje się w historii najnowszej i zarządzaniu dokumentacją. W latach 1996–2017 pracował w Archiwum Państwowym w Łodzi, a następnie został dyrektorem Departamentu Kształtowania Narodowego Zasobu Archiwalnego w NDAP. W latach 2017–2019 zastępca dyrektora departamentu w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego. W tym okresie również czynnie zaangażowany w pomoc instytucjom emigracyjnym w USA, Wielkiej Brytanii i Australii. Stypendysta Fundacji Kościuszkowskiej w Nowym Jorku. Przewodniczący Polskiego Komitetu UNESCO „Pamięć Świata” oraz redaktor naczelny czasopisma „Archeion”. Członek rady programowej Centrum Archiwistyki Społecznej i rady Fundacji Dziedzictwa Kulturowego. Wykładowca w Krajowej Szkole Administracji Publicznej im. Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Lecha Kaczyńskiego w Warszawie.

Prof. dr hab. Dariusz Stola
Historyk, profesor nauk humanistycznych. Od 1994 jest pracownikiem Instytutu Studiów Politycznych PAN, od 1995 równocześnie członek zespołu Ośrodka Badań nad Migracjami Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1998–2013 był wykładowcą (w latach 2001–2011 także prorektorem ds. współpracy międzynarodowej) Collegium Civitas. W latach 2014–2019 dyrektor Muzeum Historii Żydów Polskich. Jest członkiem Komitetu Nauk Historycznych PAN oraz Komitetu Badań nad Migracjami PAN. Zasiadał w Międzynarodowej Radzie Oświęcimskiej i Radzie Ochrony Pamięci Walki i Męczeństwa. Jest członkiem Towarzystwa Miłośników Historii (Polskiego Towarzystwa Historycznego), stowarzyszenia Otwarta Rzeczpospolita, Stowarzyszenia Wolnego Słowa i członkiem honorowym Polskiego Stowarzyszenia Sprawiedliwych wśród Narodów Świata.

Prof. dr hab. Tomasz Szarota
Historyk, badacz historii XX wieku, profesor nauk humanistycznych, publicysta. Od 1962 jest pracownikiem naukowym Instytutu Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk. W 1985 objął stanowisko profesora nadzwyczajnego IH PAN, a w 1991 stanowisko profesora zwyczajnego i kierownika Pracowni Dziejów Polski po 1945 roku, którą kierował do 2010. W pracy naukowej zajmuje się historią XX wieku, zwłaszcza dziejami okupacji hitlerowskiej i ruchu oporu w Polsce podczas II wojny światowej oraz życia codziennego w okupowanej Warszawie i innych stolicach Europy. Zasiada w Radzie Naukowej Centrum Badań Historycznych Polskiej Akademii Nauk w Berlinie, Radzie Naukowej Polskiego Słownika Biograficznego. Był członkiem Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa. Przewodniczy także (od 1996) jury Nagrody „Klio” Wydawców Książki Historycznej oraz Nagrody im. Tomasza Strzembosza. Zasiadał także w jury Nagrody im. Władysława Pobóg-Malinowskiego. Jest członkiem ZAiKS oraz członkiem korespondentem Towarzystwa Naukowego Warszawskiego.

Małgorzata Zakrzewska
Absolwentka Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. W Radzie Muzeum Historii Polski reprezentuje m.st. Warszawę. Od 2006 r. jest radną miasta. Przez trzy kadencje pełniła funkcję przewodniczącej Komisji Kultury i Promocji, aktualnie jest wiceprzewodniczącą. Od 2006 r. związana również z Komisją Samorządu i Integracji Europejskiej. W 2018 r. powołano ją na przewodniczącą Rady przyznającej Nagrody Miasta dla Żołnierzy Powstania Warszawskiego. Uczestniczy w pracach Rady Zamku Królewskiego i Komitecie Ogrodu Sprawiedliwych w Warszawie. Pracuje w Filmotece Narodowej – Instytucie Audiowizualnym.

Dr hab. Marcin Zaremba
Historyk, badacz dziejów najnowszej historii Polski, nauczyciel akademicki, profesor Uniwersytetu Warszawskiego. Jest autorem wielu artykułów poświęconych najnowszej historii Polski, publikowanych przede wszystkim na łamach „Gazety Wyborczej” oraz tygodnika „Polityka”, a także książek poświęconych najnowszej historii Polski, m.in. Komunizm, legitymizacja, nacjonalizm: nacjonalistyczna legitymizacja władzy komunistycznej w Polsce (2001, 2005), Wielka trwoga. Polska 1944–1947 – ludowa reakcja na kryzys (2012), Wielkie rozczarowanie. Geneza rewolucji Solidarności (2023). Sekretarz jury Nagród Historycznych „Polityki”. Laureat nagrody im. Kazimierza Moczarskiego (2013) oraz nagrody im. Jerzego Turowicza (2015).