czas czytania:
Zmarł Bolesław Prus

Aleksander Głowacki, znany pod pseudonimem Bolesław Prus, był prozaikiem i publicystą okresu pozytywizmu.
Jako dziennikarz debiutował w 1872 r. na łamach pism „Opiekun Domowy” i „Niwa”. W 1885 r. opublikował „Placówkę” – pierwszą w literaturze polskiej powieść naturalistyczną. W swoich utworach przedstawił obraz życia niemal wszystkich środowisk, przede wszystkim ukazywał los ludzi z nizin społecznych. W literaturze zastosował język prosty i wolny od retoryki. Nie chciał tworzyć powieści, w których nawiązywałby do dawnej świetności narodowej. Pragnął pokazać, jak ważna jest troska o gospodarczy potencjał narodu. Działał społecznie, uczestniczył w dyskusjach publicznych, zabierał głos w sprawach narodowych oraz politycznych. Patronował Towarzystwu Higieny Praktycznej, brał udział w zakładaniu Kasy Przezorności i Pomocy dla Literatów i Dziennikarzy, był również członkiem Komitetu Obywatelskiego, niosącego pomoc pozbawionym pracy robotnikom.
17 maja 1912 r. podyktował swojej żonie ostatnie zdania do powieści „Przemiany”, której niestety już nie dokończył. Zmarł 19 maja o 5.30 w Warszawie, przy ul. Wilczej 12. Msza żałobna odbyła się 22 maja w kościele św. Aleksandra w Warszawie. Pochowany został na cmentarzu Powązkowskim, na jego grobie wystawiono pomnik dłuta Stanisława Jackowskiego z napisem „Serce serc”.
Ilustracja: Bolesław Prus na pamiątkowej pocztówce wydanej po jego śmierci, Polona, CC-BY-NC.
17 maja 1912 r. podyktował swojej żonie ostatnie zdania do powieści „Przemiany”, której niestety już nie dokończył. Zmarł 19 maja o 5.30 w Warszawie, przy ul. Wilczej 12. Msza żałobna odbyła się 22 maja w kościele św. Aleksandra w Warszawie. Pochowany został na cmentarzu Powązkowskim, na jego grobie wystawiono pomnik dłuta Stanisława Jackowskiego z napisem „Serce serc”.
WL
Ilustracja: Bolesław Prus na pamiątkowej pocztówce wydanej po jego śmierci, Polona, CC-BY-NC.