Powstanie Legionu Mickiewicza

Akt zawiązania Legionu podpisało w Rzymie oprócz Adama Mickiewicza 13 osób. Byli wśród nich dawny oficer napoleoński ppłk Siodołkowicz, towiańczyk Geitz (Gierycz) i jego kuzyn Niesiołowski oraz dziesięciu studiujących w Rzymie młodych artystów polskich. Wraz z tym dokumentem zatwierdzono Skład zasad, będący wyraźnym programem rewolucyjno-demokratycznym polskich emigrantów skupionych wokół Mickiewicza. W Składzie zasad, napisanym w duchu religijnym, manifestowano chęć wprowadzenia swobód demokratycznych, wysuwano hasła równouprawnienia kobiet, narodowości i wyznań, proponowano zasadę wybieralności urzędników, jednakowego podziału ziemi oraz podkreślano rolę współpracy narodów słowiańskich.

Legion był polską formacją wojskową stworzoną w okresie rewolucyjnych wydarzeń, zwanych Wiosną Ludów. Mickiewicz pragnął pomóc Włochom w walce o wyzwolenie ich kraju, impulsem do działania stało się wypędzenie Austriaków z Mediolanu 18 marca 1848. Oddział polski stawił się w stolicy Lombardii już 1 maja. Legion uczestniczył w kilku starciach z Austriakami, wspierał Karola Alberta, króla Piemontu i Sardynii, pomagał Giuseppemu Mazziniemu poprzez udział w obronie republikańskiego Rzymu. Wkrótce, po uczestnictwie w rewolucji węgierskiej, oddział polski został rozbity. WL

Fotografia: fasada rzymskiego kościoła Sant`Andrea della Valle - miejsce wymarszu legionistów do Mediolanu, Wikimedia Commons, domena publiczna.