Rzeźba „Miejsce urodzenia”

„Miejsce urodzenia” wpisuje się w cykl monumentalnych rzeźb Krzysztofa Bednarskiego z przełomu lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych XX wieku. Artysta komentował ówczesną rzeczywistość poprzez odwołanie do czytelnych gestów i tworzenie silnie oddziałujących na emocje znaków. Najbardziej znaną pracą z tego okresu jest „Victoria-Victoria”, również znajdująca się w zbiorach Muzeum Historii Polski. Wykonane rok wcześniej „Miejsce urodzenia” nawiązuje do motywu dłoni Chrystusa przybitej do krzyża. W dziele Bednarskiego nie ma jednak metafizycznej warstwy związanej ze zmartwychwstaniem i odkupieniem. Potężny metalowy ćwiek nieodwracalnie przytwierdza dłoń prostego człowieka do podkładów kolejowych. Zaciśnięte w bólu palce kierują kompozycję rzeźby ku środkowi, pokazując, że cierpienie jest związane z konkretnym miejscem i czasem. Za „Miejsce urodzenia” Bednarski otrzymał jedną z czterech głównych nagród na międzynarodowym sympozjum rzeźby w Carrarze.