Podkanclerzym kierować mogły również względy osobiste - jego żona romansowała z Janem Kazimierzem. W czerwcu 1651 roku Radziejowski popadł w niełaskę. Król dowiedział się o spisku oraz liście, w którym podkanclerzy informował królową Ludwikę Marię o romansie męża. W trakcie bitwy beresteckiej wyszły na jaw dowody zdrady podkanclerzego - w zdobytym taborze odnaleziono listy Radziejowskiego do Chmielnickiego. Tymczasem Elżbieta Słuszczanka podjęła kroki rozwodowe. Małżonkowie rozpoczęli walkę o majątek. Doszło do zbrojnych potyczek o dwór warszawski. Strony pogwałciły tym samym obowiązujące w mieście artykuły marszałkowskie regulujące bezpieczeństwo. 13 stycznia 1652 roku Radziejowski został pozwany przed sąd marszałkowski. 20 stycznia zapadł wyrok skazujący go zaocznie na karę śmierci, infamii i konfiskaty dóbr. Z kolei 31 stycznia podkanclerzego pozwano przed sąd sejmowy. Radziejowski nie czekał na wyrok i uciekł za granicę, gdzie przyczynił się m.in. do najazdu szwedzkiego.

AU